Zamieszanie wokół Kwiaty w Hanoi: O Andrzeju Nguyen i jego kontrowersyjnym dziele

Sztuka często bywa lustrem społeczeństwa, odzwierciedlając jego problemy, pragnienia, a niekiedy także skrywane lęki. Tak było również w przypadku instalacji artystycznej Andrzeja Nguyena, znanego wietnamskiego rzeźbiarza i architekta, który w 2018 roku postanowił zrealizować projekt o znamiennym tytule „Kwiaty”.

Nguyen, człowiek znany ze swoich awangardowych i często prowokacyjnych prac, tym razem postawił na instalację monumentalną: gigantyczne rzeźby kwiatów wykonane z materiałów recyklingowych, które miały symbolizować kruchość natury i konieczność jej ochrony. Instalacja miała stanąć w sercu Hanoi, tuż obok historycznego jeziora Hoan Kiem.

Pomysł Nguyena początkowo spotkał się z entuzjazmem. Wietnamski establishment artystyczny uznał projekt za odważny i nowatorski, a prasa rozpisywała się o jego potencjalnym wpływie na rozwój sztuki współczesnej w kraju. Jednak nie wszyscy podzielali zachwyt nad „Kwiatami”.

Grupy konserwatywne zaczęły ostro krytykować instalację, zarzucając Nguyenowi profanowanie świętej przestrzeni i naruszanie tradycyjnych wartości. “Jak można stawiać sztukę współczesną w miejscu tak historycznym?” - pytali oburzeni mieszkańcy Hanoi. Dyskusje na ten temat rozgorzały na forach internetowych, w lokalnych gazetach, a nawet podczas posiedzeń Rady Miasta.

Sprawa nabrała rozpędu, gdy Nguyen ogłosił, że materiałem na rzeźby posłużą odpady ze stolicy - plastikowe butelki, metalowe puszki, a nawet stare opony. “Chcę pokazać piękno w tym, co ludzie uważają za brzydkie” - tłumaczył artysta. Niestety, takie podejście spotkało się z jeszcze większym oporem ze strony konserwatystów, którzy dostrzegli w nim lekceważenie i brak szacunku dla tradycji wietnamskiej.

W rezultacie Nguyen musiał zmierzyć się z falą oskarżeń i gróźb. Niektórzy żądali nawet jego publicznego przeprosin, a inni grozili demonstracjami. Sprawa trafiła nawet do sądu, który ostatecznie orzekł, że instalacja może zostać zrealizowana, ale musi być ona dostosowana do lokalnych regulacji i nie może naruszać wrażliwości religijnej mieszkańców.

Nguyen musiał więc dokonać pewnych kompromisów. Zmniejszyła się skala instalacji, a materiały zostały częściowo zastąpione bardziej tradycyjnymi. „Kwiaty” ostatecznie stanęły w Hanoi, ale nie bez kontrowersji.

Chociaż Nguyen osiągnął swój cel artystyczny, całe zamieszanie wokół jego pracy pokazało, jak trudno jest łączyć tradycję z nowoczesnością, a sztukę z ideologia. “Kwiaty” stały się symbolem sporu między konserwatyzmem a progresywizmem we Wietnamie, gdzie starożytne wartości wciąż silnie wpływają na społeczeństwo.

Przyczyny konfliktu wokół instalacji „Kwiaty”:

• Awangardowa forma sztuki: Nguyen znany jest ze swoich prowokacyjnych prac, które często wykraczają poza konwencjonalne ramy sztuki.

• Wybór lokalizacji: Umieszczenie instalacji w sercu historycznego Hanoi spotkało się z oporem konserwatystów, którzy postrzegali je jako profanację świętej przestrzeni.

• Materiały użyte do konstrukcji: Użycie odpadów, które wielu uznawało za brzydkie i nieestetyczne, było przyczyną oskarżeń o brak szacunku dla tradycji wietnamskiej.

Konsekwencje konfliktu wokół instalacji „Kwiaty”:

• Ożywienie debaty publicznej: Kontrowersje wokół pracy Nguyena doprowadziły do szerokiej dyskusji na temat roli sztuki w społeczeństwie i możliwości łączenia tradycji z nowoczesnością.
• Wzrost świadomości ekologicznej: Użycie materiałów recyklingowych w instalacji „Kwiaty” przyczyniło się do podniesienia świadomości ekologicznej wśród mieszkańców Hanoi.
• Ograniczenie wolności artystycznej: Chociaż Nguyen ostatecznie zrealizował swoją wizję, konflikt wokół jego pracy pokazał, że artyści we Wietnamie wciąż muszą zmagać się z ograniczeniami i presją ze strony konserwatystów.

“Kwiaty” Andrzeja Nguyena stały się symbolem walki o wolność twórczą w społeczeństwie, które wciąż stoi na rozdrożu między tradycją a modernizacją. Chociaż instalacja ostatecznie została zrealizowana, cały ten spór pokazał, że droga do akceptacji awangardowej sztuki w Wietnamie jest jeszcze daleka.